Peter Bogdanovich

• reżyser
• scenariusz
• montaż
• aktor
• produkcja

Peter Bogdanovich to amerykański historyk filmu, reżyser, scenarzysta, aktor, producent i krytyk. Jego najgłośniejszy film to " Ostatni seans filmowy " na podstawie powieści Larry'ego McMurtry'ego.   Urodził się w Kingston w stanie Nowy Jork. Jego matka była austriacką Żydówką, a ojciec Serbem. Borislav Bogdanovich był malarzem i pianistą. W latach 50. XX wieku Peter Bogdanovich był aktorem telewizyjnym, występował też w letnich przedstawieniach teatralnych. Jego nauczycielką była Stella Adler (uczyła też m.in. Marlona Brando , Roberta De Niro i Jenny Lumet ).   We wczesnych latach sześćdziesiątych rozpoczął karierę krytyka filmowego. Jako obsesyjny kinoman chodził na nawet 400 seansów w ciągu roku. Był orędownikiem twórczości Orsona Wellesa i Johna Forda (napisał o nich książki) oraz zapomnianych pionierów amerykańskiego kina, m.in. Allana Dwana . Jego wzorem byli francuscy krytycy lat pięćdziesiątych, szczególnie François Truffaut. Swoją renomę budował serią artykułów w magazynie "Esquire" (zebraną potem w tomie "Pieces of Time").   W 1968 roku postanowił spróbować swych sił jako reżyser i przeprowadził się wraz z żoną do Los Angeles. Tam na jednym z seansów poznał Rogera Cormana . Słynny reżyser kina B zaproponował mu pracę - Bogdanovich współpracował z Amerykaninem przy filmach " Żywe tarcze " i "Voyage to the Planet of Prehistoric Women". Zaprzyjaźnił się też z Orsonem Wellesem i odegrał znaczną rolę w przybliżaniu sylwetki tego aktora i reżysera. Welles był też narratorem w dokumencie "Directed by John Ford", w którym Bogdanovich przepytywał m.in. Clinta Eastwooda , Martina Scorsese i Stevena Spielberga .   W 1971 roku Bogdanovich zrealizował swój najgłośniejszy obraz, "Ostatni seans filmowy". Film uzyskał osiem nominacji do Oscara (w tym dla Najlepszego reżysera), ostatecznie wygrywając dwie nagrody: dla Cloris Leachman i Bena Johnsona . Rok później wyreżyserował komedię " No i co, doktorku? " z Barbrą Streisand i Ryanem O'Nealem . O'Neal wystąpił też w następnym filmie Bogdanovicha, " Papierowym księżycu ", zaś jego 10-letnia córka, Tatum, dostała za rolę w tym obrazie Oscara.   Po trzech wielkich sukcesach przyszła kolej na trzy wielkie porażki: zarówno " Daisy Miller ", jak i " At Long Last Love " oraz " Ktoś tu kręci " okazały się finansowymi klapami. Bogdanovich na kilka lat zrezygnował z reżyserii. W późniejszych latach zrealizował m.in. " Maskę " (Oscar za charakteryzację) i " Texasville " - kontynuację "Ostatniego seansu filmowego".   Był dwukrotnie żonaty, miał też romans z gwiazdą Playboya, Dorothy Stratten, za który kobieta została zamordowana przez swojego zazdrosnego męża. Historia ta była tematem filmów " Star 80 " Boba Fosse i "Śmierć króliczka", sam Bogdanovich opisał ją w swojej książce "The Killing Of The Unicorn – Dorothy Stratten 1960-1980".   Bogdanovich wystąpił gościnnie w serialach " Rodzina Soprano ", " Jak poznałem waszą matkę " i " Żona idealna ". Pojawił się też w obu częściach " Kill Billa " Quentina Tarantino. więcej »